Categories
વાચન સમૃદ્ધિ

ઉછરંગરાય નવલશંકર ઢેબર

જ. ૨૧ સપ્ટેમ્બર, ૧૯૦૫ અ. ૧૧ માર્ચ, ૧૯૭૭ ગુજરાતના અગ્રગણ્ય સ્વાતંત્ર્યસેનાની, સમાજસેવક અને સૌરાષ્ટ્ર રાજ્યના પ્રથમ મુખ્યમંત્રી ઢેબરભાઈનો જન્મ ગંગાજળા(જામનગર)માં નાગર જ્ઞાતિમાં થયો હતો. માતાપિતા તરફથી તેમને સેવાભાવ અને કર્મઠતાનો વારસો મળ્યો હતો. શરૂઆતનું શિક્ષણ રાજકોટમાં લીધું અને ઉચ્ચશિક્ષણ મુંબઈમાં લીધું.

૧૯૨૮માં વકીલાત શરૂ કરી. અત્યંત ટૂંક સમયમાં બાહોશ વકીલ તરીકે પ્રસિદ્ધિ મેળવી, પરંતુ તે સમયે ગાંધીજીના પ્રભાવ હેઠળ ૧૯૩૬માં ધીકતી વકીલાત છોડીને દેશસેવાના કાર્યમાં જોડાઈ ગયા. તેમણે રાજકોટ પાસેના થુરાલા ગામે ગ્રામોદ્ધારની પ્રવૃત્તિ શરૂ કરી. ૧૯૩૬માં રેલસંકટમાં સપડાયેલા લોકોની સેવા કરી. રાજકોટ મિલમજૂર સંઘની સ્થાપના કરી. મજૂરોના વેતન તથા હકો માટે રાજકોટ રાજ્ય સામે લડત ચલાવી. તેઓ કાઠિયાવાડ રાજકીય પરિષદના મંત્રી બન્યા. તેમણે અનેક વિરોધો વચ્ચે રાજકોટમાં અધિવેશન યોજ્યું જેમાં સરદાર પટેલ અને ગોપાલદાસે પણ હાજરી આપી હતી. ઢેબરભાઈએ ૧૯૩૮ના રાજકોટ સત્યાગ્રહમાં મહત્ત્વનો ફાળો આપ્યો. આ અંગે અનેક વાર જેલવાસ ભોગવ્યો. આ લડતને અંતે તેઓ રાષ્ટ્રીય નેતા તરીકેની ખ્યાતિ પામ્યા. ૧૯૪૦માં તેમણે વ્યક્તિગત સત્યાગ્રહમાં ભાગ લીધો અને જેલવાસ ભોગવ્યો. ૧૯૪૨માં ‘ભારત છોડો’ આંદોલનમાં ભાગ લઈ ફરી જેલવાસ ભોગવ્યો.

૧૯૪૭માં સ્વતંત્રતા બાદ કાઠિયાવાડનાં દેશી રાજ્યોનું એકીકરણ થયું અને તે ‘સૌરાષ્ટ્ર’ કહેવાયું. આ માટે તેમણે મહત્ત્વની ભૂમિકા ભજવી અને તેમને સૌરાષ્ટ્રના પ્રથમ મુખ્ય પ્રધાન બનવાનું શ્રેય પ્રાપ્ત થયું. ઢેબરભાઈએ સૌરાષ્ટ્રના મુખ્યમંત્રી તરીકે અનેક સુધારાઓ કર્યા. ગ્રામપંચાયતોનું ગઠબંધન થયું, શિક્ષણની સુવિધાઓ વધી, ગામડાંઓમાં પીવાનું પાણી ઉપલબ્ધ થયું, ખાદી અને ગ્રામોદ્યોગને ઉત્તેજન મળ્યું, કુટિર ઉદ્યોગનો વિકાસ થયો, અસ્પૃશ્યતાનિવારણ તથા સ્ત્રીવિકાસગૃહ સંસ્થાનો વિકાસ થયો. ૧૯૫૧માં જાગીરદાર પ્રથા નાબૂદ કરી ખેડૂતોને વેઠિયા તરીકેની કામગીરીમાંથી મુક્તિ અપાવી જમીનમાલિક બનાવ્યા. ૧૯૫૫માં ભારતીય રાષ્ટ્રીય કૉંગ્રેસના અધ્યક્ષ બન્યા. ૧૯૬૨માં લોકસભાના સદસ્ય બન્યા અને ૧૯૬૩માં ખાદી ગ્રામોદ્યોગ કમિશનનું અધ્યક્ષપદ સંભાળ્યું. તેમણે ગાંધીવિચારસરણી, સમાજસેવા, શિક્ષણ વગેરે પર હિંદી, ગુજરાતી અને અંગ્રેજીમાં લેખો લખ્યા છે. ૧૯૭૩માં તેમને ભારત સરકાર દ્વારા પદ્મવિભૂષણથી સન્માનવામાં આવ્યા હતા.

શુભ્રા દેસાઈ

Categories
વાચન સમૃદ્ધિ

વૈરાગ્ય માગે છે પ્રબળ સાહસ

વન તરફ જતા પુત્ર શુકદેવને પિતા વ્યાસે કહ્યું, ‘અરે પુત્ર ! તારો જન્મ થતાં જ તું વનમાં ચાલી નીકળ્યો ? થોડા દિવસ તો ઘરમાં થોભી જા. હું તારા થોડા સંસ્કાર તો કરું !આ સાંભળી શુકદેવે કહ્યું, ‘મારા પર જન્મજન્માંતરના અસંખ્ય સંસ્કાર થઈ ગયા છે. એને કારણે તો મારે ભવાટવીમાં વારંવાર ભટકવું પડ્યું છે. હવે આવી કોઈ બાબત સાથે હું નિસ્બત રાખવા માગતો નથી.

આ સાંભળી ગંભીર અવાજે વેદવ્યાસે કહ્યું, ‘તારે ચાર વર્ણાશ્રમનું પાલન કરવું જોઈએ. બ્રહ્મચર્ય, ગૃહસ્થ, વાનપ્રસ્થ અને સંન્યાસાશ્રમમાં પ્રવેશ કરવો જોઈએ, તો જ તને મોક્ષ પ્રાપ્ત થઈ શકે.બાળક શુકદેવે કહ્યું, ‘જો માત્ર બ્રહ્મચર્યથી જ મોક્ષ થતો હોય, તો તે નપુંસકોને સદાય પ્રાપ્ત થવો જોઈએ. જો ગૃહસ્થાશ્રમથી મોક્ષ થતો હોય તો તો આખી દુનિયા મુક્ત થઈ ગઈ હોત. જો વાનપ્રસ્થોને મોક્ષ મળતો હોય તો બધાં પશુ-પક્ષી મોક્ષ પામ્યાં હોત. જો સંન્યાસથી મોક્ષ સાંપડતો હોય તો બધા દરિદ્રોને એ તત્કાલ મળી ગયો હોત.’

મહર્ષિ વ્યાસે કહ્યું, ‘સદગૃહસ્થોને માટે લોક અને પરલોક બંને સુખદ હોય છે. ગૃહસ્થનો સંગ્રહ હંમેશાં સુખદાયક હોય છે.’શુકદેવે કહ્યું, ‘સૂર્યમાંથી બરફ વરસે, ચંદ્રમાંથી તાપ નીકળવા માંડે, તો જ પરિગ્રહથી વ્યક્તિ સુખી થાય તેવું બને. પરિગ્રહની લાલસા રાખીને સુખી થવું તે ત્રણે કાળમાં સંભવ નથી.’મહર્ષિ વ્યાસે કહ્યું, ‘બાળક ધૂળમાં રગદોળાતો હોય, ઝડપથી ચાલવાની કોશિશ કરતો હોય અને કાલુંઘેલું બોલતો હોય તો એ સહુને અપાર આનંદ આપે છે.’

શુકદેવે કહ્યું, ‘ધૂળમાં રમવાથી મેલાઘેલા બનેલા બાળક પાસેથી સુખ અને સંતોષની પ્રાપ્તિની કલ્પના કરવી તે સર્વથા અજ્ઞાનમૂલક છે. એમાં સુખ માનનારા માનવી જેવો બીજો કોઈ અજ્ઞાની હોતો નથી.’મહર્ષિ વ્યાસે કહ્યું, ‘તને એ તો ખ્યાલ હશે જ કે પુત્રહીન માનવી નરકમાં જાય છે.’શુકદેવે હળવેથી જવાબ વાળ્યો, ‘જો પુત્રથી જ સ્વર્ગ મળતું હોય તો સુવ્વર અને કૂતરાઓને વિશેષ મળવું જોઈએ.’

વ્યાસદેવે કહ્યું, ‘પુત્રનાં દર્શનથી માનવી પિતૃઋણથી મુક્ત થાય છે. પૌત્રનાં દર્શનથી દેવ-ઋણથી મુક્ત થાય છે અને પ્રપૌત્રનાં દર્શનથી એને સ્વર્ગની પ્રાપ્તિ થાય છે.’શુકદેવે કહ્યું, ‘લાંબી ઉંમર તો ગીધની હોય છે. તેઓ એમની ઘણી પેઢીઓ જોતા હોય છે. એમની આગળ આ પુત્ર કે પ્રપૌત્રની વાત બાલિશ લાગે. પણ ખબર નથી કે એમાંથી અત્યાર સુધી કેટલાએ મોક્ષ મેળવ્યો હશે.’આમ પિતા વ્યાસની પ્રત્યેક દલીલનો શુકદેવે પ્રત્યુત્તર આપ્યો.

શુકદેવના હૃદયમાં તીવ્ર વૈરાગ્યભાવ હતો તેથી પિતા વ્યાસની કોઈ દલીલ શુકદેવજીને અટકાવી શકી નહીં અને બાળ શુકદેવ વન તરફ ચાલી નીકળ્યા.વૈરાગ્ય એક સાહસ છે અને એ સાહસને માટે માનવહૃદયમાં દૃઢ સંકલ્પ જોઈએ. વૈરાગ્ય ત્યાગ માગે છે અને વ્યક્તિ જેમ અપેક્ષાઓ ઓગાળતો જાય છે, તેમ એના ભીતરનો વૈરાગ્ય પ્રગટતો જાય છે.

: કુમારપાળ દેસાઈ

Categories
વાચન સમૃદ્ધિ

જન્માષ્ટમી

સમગ્ર ભારતમાં ભક્તિભાવ, ઉત્સાહ અને ધામધૂમથી ઊજવાતો શ્રીકૃષ્ણનો જન્મદિન. યદુ વૃષ્ણિવંશીય વસુદેવના આઠમા પુત્ર અને વિષ્ણુના અવતાર. શ્રીકૃષ્ણનો જન્મ મથુરામાં કંસ રાજાના કારાગૃહમાં (અમાસાન્ત માસ ગણના અનુસાર) શ્રાવણ વદ ૮ (પૂર્ણિમાન્ત માસગણના અનુસાર ભાદ્રપદ વદ ૮)ની મધ્યરાત્રિએ બુધવારે થયો હતો. તે વખતે ચંદ્ર રોહિણી નક્ષત્રમાં હતો.

કંસે પોતાની બહેન દેવકીનું આઠમું સંતાન પોતાની હત્યા કરશે એવી આગાહીને લક્ષમાં રાખી બનેવી વસુદેવ અને બહેન દેવકીને કારાગૃહમાં પૂર્યાં હતાં અને સાત સંતાનોને મારી નાખ્યાં હતાં. આઠમા સંતાન તરીકે દેવકીને પુત્ર જન્મ્યો હતો. તેથી તેને પણ કંસ મારી નાખશે એવા ભયથી વસુદેવ વરસાદમાં મધ્યરાત્રિએ ચમત્કારિક રીતે ખૂલી ગયેલા કારાગૃહનાં દ્વારો અને ઊંઘી ગયેલા ચોકીદારોની પરિસ્થિતિમાં છૂપી રીતે શ્રીકૃષ્ણને ગોકુલમાં નંદગોપના ઘેર મૂકી નંદગોપની પત્ની યશોદાની તે જ વખતે અવતરેલી પુત્રીને લઈને પાછા કારાગૃહમાં આવે છે. કંસને ત્યારબાદ સંતાનજન્મની જાણ થાય છે અને કારાગૃહમાં આવી એ બાળકીને પગથી પકડી પથ્થર પર પટકવા જાય છે ત્યાં બાળકી છટકી જઈને તેને જાણ કરે છે કે તેનો હણનાર જન્મી ચૂક્યો છે.

આ રીતે શ્રીકૃષ્ણના જન્મ અને વિકટ પરિસ્થિતિમાં તેમના બચાવ અને ચમત્કારિક અવતારના દિવસને ‘જન્માષ્ટમી’ તરીકે ખૂબ પવિત્ર તહેવાર ગણવામાં આવે છે. કૃષ્ણજન્મના દિવસે લોકો ઉપવાસ કરે છે અને તે પછીના નવમીના દિવસે જન્મોત્સવ-ઓચ્છવ ઊજવવામાં આવે છે. જન્માષ્ટમીના દિવસે મધ્યરાત્રિએ કૃષ્ણજન્મનો ઉત્સવ ઊજવવાની તૈયારી અને ઉપવાસ કરીને ભજન-કીર્તન-પૂજનાદિ કર્મો કરવામાં આવે છે. આ કારણે વ્રત કે ઉપવાસ એ મહોત્સવ અને મેળામાં ફેરવાય છે. ગુજરાતમાં સૌથી વધુ મેળા શિવરાત્રિના અને લગભગ એટલા જ મેળા જન્માષ્ટમીના ભરાય છે. જ્યાં શ્રીકૃષ્ણનું કે વૈષ્ણવ મંદિર ન હોય ત્યાં આ મેળા શિવમંદિરે ગામ બહાર ભરાય છે.

શ્રીકૃષ્ણની બાળગોપાલ-લાલજી સ્વરૂપે ભક્તિ કરવાનો શુદ્ધાદ્વૈત પુષ્ટિમાર્ગ મહાપ્રભુ વૈષ્ણવાચાર્યશ્રી વલ્લભાચાર્યજીએ તથા તેના પુત્ર ગોસ્વામીશ્રી વિઠ્ઠલેશજીએ પ્રવર્તાવ્યો છે અને તેના સંદર્ભે કૃષ્ણજન્મના ઉત્સવમાં કૃષ્ણજન્મના આ રાત્રિપર્વમાં મધ્યરાત્રે બાર વાગ્યે શંખનાદ, ભૂંગળો, ઢોલત્રાંસાંના નાદ સાથે વૈષ્ણવ મંદિરો તથા ઘરોમાં શ્રીકૃષ્ણજન્મ ધામધૂમથી ઊજવાય છે. ઘેર ઘેર લીલાં તોરણો બંધાય છે. દેવસેવા શણગારી હોય છે અને પારણામાં લાલજીને ઝુલાવાય છે. મંદિરોમાં પણ આવી જ રીતે જન્મોત્સવ મોટા સ્વરૂપે થતાં આખું વાતાવરણ નવોલ્લાસથી ગાજી ઊઠે છે. ભાવિકો મધ્યરાત્રિએ મંદિરોમાં દર્શનાર્થે જાય છે. બાલકૃષ્ણને પંચાજીરી અને પંચામૃતનો પ્રસાદ ધરાવાય છે. આરતી પછી સ્ત્રીઓ અને ભાવિકો બાળલીલાનાં ભજનો હાલરડાં રૂપે ગાય છે.

શ્રીકૃષ્ણના જન્મના બીજા દિવસે નવમીના રોજ નંદમહોત્સવ અને ઉપવાસનાં પારણાં થાય છે. ગુજરાતમાં રબારી, ભરવાડ, કણબી વગેરે જાતિઓ શ્રીકૃષ્ણની ચલમૂર્તિનું સ્થાપન કરીને તેને પૂજે છે અને નવમીની સવારે કે સાંજે પૂજન કરી, શોભાયાત્રા કાઢી તેનું નદીમાં વિસર્જન કરે છે. શ્રીકૃષ્ણની મૂર્તિને મોરપીંછની છડીથી શણગારવામાં આવે છે તેથી નવમીને છડીનોમ અને તે દિવસના મેળાને છડીનોમના મેળા તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. સૂરત, ડાકોર, દ્વારકા, પ્રભાસ, શામળાજી, નાથદ્વારા વગેરે તીર્થો કે શહેરોમાં મોટા મેળા ભરાય છે, જે ખૂબ જાણીતા છે. શ્રીકૃષ્ણના જન્મના ઉત્સવનું વર્ણન શ્રીમદભાગવત, વિષ્ણુપુરાણ, હરિવંશ, કૂર્મપુરાણ, ગરુડપુરાણ વગેરેમાં મળે છે. શ્રીકૃષ્ણને વિષ્ણુના દસ કે ચોવીસ અવતારોમાંનો પૂર્ણાવતાર કે પુરુષોત્તમ લેખવામાં આવે છે તેથી જન્માષ્ટમીનો ઉત્સવ ભારતીય સંસ્કૃતિમાં ખૂબ મહત્ત્વનો ગણાય છે.

ભાંડારકર તથા પાંડુરંગ વામન કાણેના મતે ઈ. સ. પૂ. પાંચમીથી બીજી સદીના ગાળામાં શ્રીકૃષ્ણની પૂજા પ્રચારમાં આવી જણાય છે. બાલકૃષ્ણની કથાઓ તથા લીલાઓ પર ઈશુ ખ્રિસ્તના જીવનપ્રસંગોની અસર અને ખ્રિસ્તી ધર્મનો પ્રભાવ હોવાના વેબરના મતનું આ બે વિદ્વાનોએ ખંડન કર્યું છે.

નારાયણ કંસારા

ગુજરાતી વિશ્વકોશ ગ્રંથ-7 માંથી