Categories
વાચન સમૃદ્ધિ

ડાકોર

ગુજરાતનું અગ્રગણ્ય વૈષ્ણવ તીર્થધામ. તે ખેડા જિલ્લાના ઠાસરા તાલુકામાં ૨૨° ૪૫´ ઉ. અ. અને ૭૩° ૦૬´ પૂ. રે. ઉપર શેઢી નદીના કિનારે આવેલું છે. નડિયાદથી તે ૩૮ કિમી., આણંદથી ૩૦ કિમી. અને તાલુકામથક ઠાસરાથી ૮ કિમી. દૂર છે.  અહીં ડંક ઋષિનો આશ્રમ હતો, જેના નામ ઉપરથી આ નગર પ્રાચીન કાળમાં ડંકપુર કહેવાયું હતું. તેની આસપાસના પ્રદેશમાં ખાખરાનાં ઘણાં વૃક્ષો હોવાથી તે ભૂતકાળમાં ખાખરિયા તરીકે અને અનુશ્રુતિ પ્રમાણે ડાકોરની આસપાસનો પ્રદેશ હિડિંબા વન તરીકે ઓળખાતો હતો. સમુદ્રથી દૂર હોઈ આબોહવા સામાન્ય રીતે વિષમ હોય છે. મે માસમાં સરાસરી દૈનિક ગુરુતમ અને લઘુતમ તાપમાન અનુક્રમે ૪૧° અને ૨૬° સે. રહે છે, જ્યારે જાન્યુઆરી માસમાં સરાસરી દૈનિક ગુરુતમ અને લઘુતમ તાપમાન ૨૯° સે. અને ૧૪° સે. રહે છે. સરાસરી વાર્ષિક વરસાદ ૮૩૦.૮ મિમી. પડે છે. ડાકોર અનાજના વેપારનું કેન્દ્ર છે. અહીં પતરાળાં બનાવવાનો ગૃહઉદ્યોગ મોટા પાયા ઉપર ચાલે છે, જેની ત્યાંથી નિકાસ થાય છે. ઘરગથ્થુ  વપરાશનાં વાસણો તથા બીડી બનાવવાનો ગૃહઉદ્યોગ, કપાસ લોઢવાનું જિન, સાબુ તથા રબરની વસ્તુઓ બનાવવાનાં કારખાનાં વિકસ્યાં છે. ડાકોર આણંદ–ગોધરા બ્રૉડગેજ રેલવેનું સ્ટેશન છે. નડિયાદ અને ગોધરા સાથે તે પાકા માર્ગથી જોડાયેલું છે. રાજ્ય-પરિવહનની  બસો દ્વારા તે રાજ્યનાં લગભગ બધાં શહેરો સાથે જોડાયેલું છે. રાષ્ટ્રીયકૃત બૅંકોની શાખા ઉપરાંત ત્યાં સહકારી બકો છે.

રણછોડરાયનું મંદિર, ડાકોર

ડાકોરની વસ્તી ૩૭,૨૦૦ (૨૦૨૫, આશરે) છે. કુલ વસ્તી પૈકી ૮૩.૨૬% લોકો અક્ષરજ્ઞાન ધરાવે છે.

અહીં રણછોડરાયનું પ્રસિદ્ધ મંદિર છે. અનુશ્રુતિ અનુસાર ઈ. સ. ૧૧૫૬માં ભક્ત બોડાણા દ્વારકાથી રણછોડરાયની મૂર્તિ લાવ્યા હતા. દ્વારકાના ગૂગળી બ્રાહ્મણો આ મૂર્તિ પાછી લેવા આવ્યા હતા, પણ તેના બદલામાં ભારોભાર સોનું આપવાનું કહેતાં તેમણે આ દરખાસ્ત સ્વીકારી હતી. વજન કરતાં એક વાળી જેટલું જ વજન થયું હતું ! નવું મંદિર ૧૭૭૨માં ગાયકવાડના શ્રોફ કે શરાફ ગોપાળરાવ તાંબેકરે બંધાવ્યું હતું. આ મંદિર મહારાષ્ટ્રમાં પ્રચલિત હેમાદ્રિ શૈલીનું છે. મંદિરના નિભાવ માટે ડાકોર અને કંજરી ગામો અપાયાં હતાં. અહીં ગોમતી નામનું ઉત્તર–દક્ષિણ ૮૦૪.૭ મી. લાંબું અને ૨૦૧.૨ મી. પહોળું એક પવિત્ર તળાવ છે. ઉપરાંત, લક્ષ્મીજી, ડંકનાથ મહાદેવ, વિશ્વકર્મા-મંદિર, શેષષાયી વિષ્ણુનું મંદિર, કબીર-મંદિર, મહાપ્રભુજીની બેઠક, શ્રીયંત્ર સ્વરૂપનું સરસ્વતી મંદિર વગેરે અનેક મંદિરો છે. અહીં પ્રાથમિક અને માધ્યમિક શાળાઓ, કૉલેજો, સંસ્કૃત પાઠશાળા, પુસ્તકાલયો અને ધર્મશાળાઓ છે. કાર્તિકી અને અશ્વિન માસની પૂનમના દિવસે તથા હોળીના દિવસે મોટો મેળો ભરાય છે.

ગુજરાતી વિશ્વકોશ વૉલ્યુમ ખંડ-૮

Categories
વાચન સમૃદ્ધિ

સ્કેટિંગ

નાનાં પૈડાંવાળાં વિશિષ્ટ પ્રકારનાં પગરખાં બાંધીને કઠણ સપાટી ઉપરથી સરકવાની રમત. રોલર-સ્કેટની સૌપ્રથમ શોધ બેલ્જિયમના મર્લિને ૧૭૬૦માં કરી હતી; પરંતુ ચાર પૈડાંવાળી સર્વાનુકૂલ રોલર-સ્કેટનો સૌપ્રથમ પ્રચાર અમેરિકાના પ્લિમ્ટને ૧૮૬૩માં કર્યો હતો. સૌપ્રથમ સ્કેટિંગ-ક્લબ ૧૭૪૨માં સ્કૅન્ડિનેવિયામાં સ્થાપવામાં આવી હતી. ૧૭૭૨માં સ્કેટિંગ અંગેનું પુસ્તક લંડનમાં પ્રગટ થયું હતું. ૧૮૪૨માં લંડનમાં સ્કેટિંગ-ક્લબની સ્થાપના થઈ. હાલમાં વિશ્વકક્ષાએ રોલર-સ્કેટિંગ રમતનું સંચાલન કરતી સંસ્થા ઇન્ટરનેશનલ રોલર સ્કેટિંગ ફેડરેશનનું મુખ્ય મથક સ્પેનના બાર્સિલોનામાં છે. રોલર-સ્કેટના મુખ્ય બે ભાગ હોય છે : બૂટ અને સ્કેટના અન્ય ભાગો (ઍસેમ્બ્લી). બૂટ મોટા ભાગે ચામડાના બનેલા હોય છે. આર્ટિસ્ટિક સ્કેટિંગમાં બૂટ ઘૂંટીથી ઉપર સુધીના  હોય છે જ્યારે સ્પીડ-સ્કેટિંગના બૂટ બેઠા ઘાટના હોય છે. સ્કેટ બનાવવા માટે ધાતુ કે પ્લાસ્ટિકના પાટિયા(પ્લેટ)ને બૂટના તળિયા સાથે ચોંટાડી દેવામાં આવે છે. તે પાટિયા(પ્લેટ)ની નીચે ટ્રક-ઍસેમ્બ્લી લગાવવામાં  આવે છે. તેનાથી સ્કેટરને ખૂણા પર સીધો વળાંક (શાર્પ ટર્ન) લેવામાં મદદ થાય છે. પૈડાંની જોડીને એક્સેલની મદદથી ટ્રક-ઍસેમ્બ્લી સાથે જોડવામાં આવે છે. ટો-સ્ટૉપ નામનો ભાગ બૂટ નીચે આગળ લગાડવામાં આવ્યો હોય છે. તે સ્કેટરને અચાનક ઊભા રહેવામાં મદદ કરે છે. ૧૯૮૦માં સ્પી-રોલર-સ્કેટિંગ માટે એક જ સીધી લીટીમાં ચાર પૈડાંઓ લગાવેલા સ્કેટ પણ પ્રચલિત થયા છે. પહેલાં સ્કેટનાં પૈડાં ધાતુ કે લાકડાનાં બનતાં હતાં, પણ હવે તે કઠણ પ્લાસ્ટિક પૉલિયુરિથેન (polyurethane)નાં બને છે.

સ્કેટિંગ કરતાં બાળકો

સ્કેટિંગની રમત ત્રણ પ્રકારે રમવામાં આવે છે : (૧) સ્પીડ-રોલર-સ્કેટિંગ, (૨) આર્ટિસ્ટિક રોલર-સ્કેટિંગ, (૩) રોલર-હૉકી. સ્પીડ-રોલર-સ્કેટિંગની સ્પર્ધાઓ રિન્ક ઉપર અથવા ખુલ્લા રસ્તાઓ પર યોજાય છે. પુરુષો તથા મહિલાઓ માટે અલગ સ્પર્ધાઓ રાખવામાં આવે છે. સ્પર્ધકોને તેમની ઉંમર પ્રમાણે જુદા જુદા વર્ગોમાં વહેંચી દેવામાં આવે છે. જે સ્પર્ધા સ્કેટિંગ-રિન્કમાં યોજાય છે તેમાં ૧૦૦ મીટરથી ૫૦૦૦ મી. સુધીનું અંતર કાપવાનું હોય છે. જ્યારે રસ્તા ઉપર યોજાતી સ્પર્ધાઓમાં ૩૦૦ મી.થી ૨૦,૦૦૦ મી.ના અંતર સુધીની સ્પર્ધાઓ યોજાય છે. રિલે-સ્પર્ધા પણ રાખવામાં આવે છે. આર્ટિસ્ટિક સ્કેટિંગમાં ફ્રી સ્કેટિંગ તથા ફિગર-સ્કેટિંગનો સમાવેશ થાય છે. ફ્રી સ્કેટિંગમાં સ્પર્ધક સંગીતના તાલે તાલે સરકવાની, ગોળ ગોળ ઘૂમવાની (spin) અને ઊછળકૂદ (jumps) કરવાની પોતાની ચરણગતિની કૌશલ્યકળા રજૂ કરે છે. આ સ્પર્ધા બેની જોડીમાં પણ યોજાય છે, જેમાં એક પુરુષ અને એક સ્ત્રી સાથે સાથે રહી સ્કેટિંગ કરે છે. ડાન્સ-સ્કેટિંગમાં સ્પર્ધક સંગીતના તાલે નૃત્ય કરે છે.  ખેલાડીએ નિયત સમયમર્યાદામાં પોતાની કૃતિઓનું નિદર્શન કરવાનું હોય છે. ફિગર-સ્કેટિંગમાં સ્પર્ધકે રિન્ક ઉપર દોરેલાં વર્તુળો પર જુદી જુદી આકૃતિઓ રચવાની હોય છે; જેમાં વર્તુળ, વળાંક, કૌંસ, અંગ્રેજી આઠડો વગેરેના આકારોનો સમાવેશ થાય છે. રોલર-હૉકીમાં સ્કેટ પહેરી હૉકી રમવાની હોય છે. વિદેશમાં આઇસ-સ્કેટિંગ કરવામાં આવે છે. તેમાં બરફથી આચ્છાદિત રિન્ક ઉપર સ્કેટિંગ કરવામાં આવે છે. આઇસ-સ્કેટિંગના બૂટના તળિયે પૈડાંને બદલે બ્લેડ લગાવવામાં આવે છે.

ગુજરાતી બાળવિશ્વકોશ, વૉલ્યુમ ભાગ-૧૦

Categories
વાચન સમૃદ્ધિ

ડાકર

પશ્ચિમ આફ્રિકામાં કેપવર્ડ દ્વીપકલ્પના દક્ષિણ છેડે આટલાંટિક કિનારે આવેલું  સેનેગલનું  પાટનગર  અને મહત્ત્વનું બંદર. ભૌગોલિક સ્થાન : ૧૫° ઉ. અ., ૧૭° ૩૦´ પ. રે.. ગાંબિયા અને સેનેગલ નદીઓના મુખપ્રદેશ વચ્ચે તે આવેલું છે. વોલોફ લોકોની ભાષાના શબ્દ તથા લેબ્રુ લોકોના આ જ નામના ગામ ‘ડાકહર’ ઉપરથી આ નામ પડ્યું છે. તે દક્ષિણ અમેરિકાના પ્રદેશથી સૌથી નજીક અને તે દેશો સાથેના વેપારનું મહત્ત્વનું કેન્દ્ર છે. તેની પૂર્વે આવેલાં માલી અને મોરેટાનિયા રાજ્યોનું તે પ્રવેશદ્વાર છે. વિસ્તાર ૫૫૦ ચોકિમી. જેટલો છે. 2023 મુજબ આ શહેરની વસ્તી આશરે 40 લાખ જેટલી છે. તેની આબોહવા ઉષ્ણકટિબંધમાં આવેલા દેશો જેવી ભેજવાળી છે, પણ સમુદ્ર ઉપરથી વાતા પવનોને કારણે ત્યાં તાપમાન ઓછું રહે છે. અહીં સરાસરી જાન્યુઆરીનું તાપમાન ૨૨.૨° સે. અને જુલાઈનું ૨૭.૮° સે. રહે છે. એથી ઑક્ટોબર દરમિયાન ૫૪૦ મિમી. વરસાદ પડે છે. તેની આબોહવા ખુશનુમા છે.

ડાકર શહેર

અહીં મગફળીનું મોટા પાયે વાવેતર થાય છે. અનાજમાં બાજરી અને મકાઈ તથા ફળો પૈકી કેળાં છે. અહીં ટ્રકોના જુદા જુદા ભાગોનું જોડાણ, મગફળીનું પિલાણ તથા શુદ્ધીકરણ, જહાજોની મરામત, પ્રક્રિયા બાદ માછલીનું ડબામાં પૅકિંગ, ખાંડ, કાગળ, ચર્મઉદ્યોગ (પગરખાં), ઠંડાં પીણાં, રસાયણ, સાબુ, કાગળ વગેરે ઉદ્યોગો વિકસ્યા છે. હાન ખાતે ઔદ્યોગિક વસાહત છે. ગોરીમાં દરિયાઈ સંગ્રહસ્થાન અને ડાકરમાં ઇતિહાસ, નૃવંશશાસ્ત્ર, પુરાતત્ત્વનાં સંગ્રહસ્થાનો છે. પાશ્ચર ઇન્સ્ટિટ્યૂટ તથા ૧૯૪૯માં સ્થપાયેલી ડાકર યુનિવર્સિટીનું તે મથક છે. ફ્રેન્ચ સંસ્કૃતિ અને સ્થાપત્યની અસર અહીં જોવા મળે છે. અનેક દેશો સાથે જોડાયેલું હવાઈ માર્ગોનું આ ટર્મિનસ યુરોપ અને દક્ષિણ અમેરિકાના દેશો વચ્ચે વેપારવિનિમય માટે સેતુ સમાન છે. આ બંદર પરથી પેટ્રોલિયમ, યંત્રો વગેરેની આયાત અને મગફળી, મગફળીનું તેલ અને ફૉસ્ફેટની નિકાસ થાય છે. ૧૯૫૯થી તે ટ્યૂના માછલી પકડવા માટેનું બંદર બન્યું છે. ૧૮૬૬માં દક્ષિણ અમેરિકા જતી ફ્રેન્ચ સ્ટીમરો અહીં કોલસા લેવા થોભતી હતી. ૧૮૮૫માં સર્વપ્રથમ વેસ્ટ આફ્રિકન રેલવે સેન્ટ લુઈથી ડાકર સુધી અને ૧૯૨૪માં તે ફ્રેન્ચ સુદાન કે માલી સુધી લંબાવાઈ હતી. ઇતિહાસ : અહીં યુરોપીય પ્રજાઓ પૈકી ડચો સર્વપ્રથમ વસ્યા હતા. તેમણે ૧૬૧૭માં ડાકર પૉઇન્ટ નજીકનો ગોરી ટાપુ કબજે કર્યો હતો. ૧૬૭૭માં આ ટાપુ ફ્રેન્ચોએ જીતી લીધો હતો. ૧૮૫૭ સુધીમાં સ્થાનિક લોકોના સામનાનો અંત આવ્યો હતો. આ જ વરસે ડાકર ખાતે ધક્કો બંધાવ્યો હતો. ૧૮૮૯માં તે ફ્રેન્ચ કૉમ્યૂન ઇલાકો બન્યું. ૧૯૦૨માં ફ્રેન્ચ નૈર્ઋત્ય આફ્રિકાના ગવર્નર-જનરલનું તે નિવાસસ્થાન બન્યું. ૧૯૦૪માં સેન્ટ લુઈને બદલે ડાકર ફ્રેન્ચ પશ્ચિમ આફ્રિકાનું પાટનગર બન્યું હતું. પ્રથમ વિશ્વયુદ્ધ દરમિયાન તેનું મહત્ત્વ વધ્યું હતું. ૧૯૪૦માં બીજા વિશ્વયુદ્ધ દરમિયાન જર્મન તાબેદારી સ્વીકારનાર વીચી ખાતેની ફ્રેન્ચ સરકારને તેણે ટેકો અને સહકાર આપ્યા હતા. ૧૯૪૧માં બ્રિટિશ તથા સ્વતંત્ર ફ્રેન્ચ લશ્કરના હુમલાનો તેણે સામનો કર્યો હતો. ૧૯૪૩માં તે મિત્રરાજ્યો સાથે જોડાયું હતું. ૧૯૫૯–૧૯૬૦ના થોડા સમય દરમિયાન તે માલી સમવાયતંત્રનું પાટનગર બન્યું હતું, પણ આ જોડાણ અલ્પજીવી નીવડતાં ૧૯૬૦ના અંતભાગમાં તે સેનેગલના સ્વતંત્ર રાજ્યનું પાટનગર બન્યું હતું.

ગુજરાતી વિશ્વકોશ વૉલ્યુમ ખંડ-૮